نمی شه هم وطن پرست باشم و هم انسان دوست؟
یکی از دوستان خوب من مسئول یک بنیاد خیریه برای کمک به تهیه مسکن و فراهم کردن امکان تحصیل برای کودکان خیابانی اوگانداست. دارد سعی می کند مبلغ 5000 پوند را که برای کمک به امور خیریه اختصاص داده شده است، ببرد و از من هم کمک خواست تا در رای جمع کردن کمکش کنم. من هم گفتم “ایرانی ها از قدیم و ندیم گفته اند که بنی آدم اعضای یک پیکرند”. پستی را در صفحه فیسبوکم گذاشتم و از دوستانم خواهش کردم چند دقیقه وقت بگذارند و رای بدهند.
بلافاصله دو پاسخ برایم آمد که به شدت مرا مذمت می کرد که چرا به جای فکر به کودکان درمانده ایرانی، دارم به کودکان اوگاندایی کمک می کنم.
راستش خیلی جا خوردم. آنجا جواب نوشتم که: “بعد از این که در بم ایران زلزله آمد، هزاران نفر از سراسر دنیا کمک های انسان دوستانه شان را برای مردم آسیب دیده بم فرستادند. به جای این شعارها باید هرکاری از دستمان بر می آید، برای هرکس که مقدور است انجام دهیم.” و اینکه “من بیشتر از آنکه وطن پرست باشم، انسان دوستم.”
اما هنوز در فکر این واکنش ها هستم. من از مردم خواسته بودم فقط چند دقیقه وقت بگذارند و رای بدهند. این دوستان کلی وقت گذاشتند که به من جواب بدهند که کارم غلط است. امیدوارم حداقل به جایش به کودکان ایرانی کمکی کرده باشند.
http://www.co-operative.coop/join-the-revolution/s-a-l-v-e-international/
سلامت باشید،
آرش حجازی
نمیدانم احساس میکنید این نوشتهها از طرف یک حیوان هموطن است یا دیوانهای که ارزش خواندن هم ندارد؟؟؟ این است انسان دوستی؟؟ اینها نوشتههای یک حیوان هست؟؟؟
آرش عزیز، بار رفتن انسانیتت را فراموش کردی یا فقط دریافتی ارزش حیوانات هموطن در این سطح است؟؟؟؟ این حرفها روزی بیشتر از این صفحه پیش خواهند رفت. حق ما “دقیقا” همین است.
ما که منتظر سوسکی در انتظار له شدن زیر کفشمان هستیم. بخندم یا بگریم؟!
آرش عزیز ارزش انسان والا تر از هر رنگ و نژادی است …
شما کار درستی کردید .
از پیغامهای بیجواب در تماس با من گفتم.
من که نفهمیدم چرا مخالفت می کنید خوب برای هم انسانی که می شود کاری کرد باید کرد به نژاد وکشور ورنگ پوستش چکار دارید یک رای دادن که اینقدر داد وقال ندارد
خدا عاقبت همه را به خیر کند
سلام آقای حجازی
خواهش میکنم این فردی که با اسم شما نظر می گذارد را حذف کنید بقیه گمراه می شوند …
دوست عزیز اصلا منظور شما را نمی فهمم. پیام خصوصی شما را نگرفته ام. دوباره لطفا بفرستید.
واقعا عذر میخواهم. امیدوارم فشار ما ایرنیان ایران نشین که در وطن خود برده شدیم را درک کنید و اینگونه خشم سبز من را حمل بر جسارت ندانید. حدود شش ماه است که در قسمت “تماس با من” پیغامی میگذارم و میخواهم ایمیلی خصوصی به من بزنید تا راحتتر شما را در جریانی قرار دهم.